بررسی رابطه عوامل درونی (توجه، معناداری مطالب درسی و خودکارآمدی تحصیلی) با انگیزه تحصیلی دانشجویان به منظور ارائه یک مدل پیش بین

در ادبیات آموزش، انگیزه پیش شرط یادگیری محسوب می شود. افزایش کیفیت آموزش و پیشرفت تحصیلی دانشجویان مستلزم ارتقاء انگیزه تحصیلی آنهاست. عوامل درونی و بیرونی متعددی بر انگیزه تحصیلی دانشجویان تأثیر می گذارند. شناخت این عوامل به ما کمک می کند تا بتوانیم انگیزه تحصیلی دانشجویان را در دانشگاه ها ارتقاء بخشیم. این مقاله به بررسی رابطه عوامل درونی توجه، معناداری مطالب درسی و خودکارآمدی تحصیلی با انگیزه تحصیلی دانشجویان پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان مقطع کارشناسی رشته های علوم انسانی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران تشکیل داده اند. روش نمونه گیری طبقه ای و خوشه ای تصادفی ساده و حجم آن 400 نفر بوده است. در این پژوهش از پرسشنامه انگیزه تحصیلی والرند و همکاران (1992) و پرسشنامه محقق ساخته توجه، معناداری مطالب درسی و خودکارآمدی تحصیلی استفاده شد. یافته ها حاکی از آن است که هر سه متغیر، بر انگیزه تحصیلی اثر می گذارند. این متغیرها، مجموعاً 9/38 درصد از تغییرات انگیزه تحصیلی را تبیین نموده اند. متغیر توجه، مجموعاً با اثر مستقیم و غیر مستقیم 493/0، متغیر معناداری مطالب درسی با اثرمستقیم 333/0، و متغیر خودکارآمدی تحصیلی با اثر غیرمستقیم 389/0، بر انگیزه تحصیلی تأثیر می گذارند.